Meindert van Dijk 2.0 - In de verlenging -

Troosteloos uitzicht vanuit een geheel witte wachtruimte in het ziekenhuis. Wie een ziekenhuis, huisartsenpraktijk of tandarts binnenloopt, stapt nog te vaak een zee van wit binnen. Witte muren, witte vloeren, witte plafonds. Witte jassen, witte bedden, witte meubels. Alles ademt klinische properheid. Maar hoe schoon is deze sfeer eigenlijk als het gaat om ons welzijn? De steriele 'kleur' wit werd in de zorg ooit ingevoerd als symbool van hygiëne en reinheid. In talloze onderzoeken is aangetoond dat kleur, daglicht en uitzicht op natuur bijdragen aan herstel, het verminderen van stress en welbevinden. Uitzicht op groen, hout en kunst, en het geluid van vogels zorgen voor rust, troost en een prettig gevoel. In plaats daarvan krijgen we een kille, abstracte omgeving waarin je je als patiënt vaak anoniem, alleen en verlaten voelt. Ziekenhuiskamer met uitzicht op witte muren, binnen én buiten. Het is opmerkelijk dat de zorgsector, die pretendeert mensgericht...

(Chaos of structuur?) Krijg in deze verwarrende wereld meer rust in je hoofd! Ik merk dat ik bewust moet omgaan met alle om aandacht schreeuwende onderwerpen en gebeurtenissen in de wereld. In Nederland de stikstofcrisis, migratie, de wolf, woningcrisis. Daarnaast de staatsgreep in Amerika, de oorlog in Oekraïne, de verwoesting van Gaza, mensenrechtenschendingen, de klimaatcrisis, natuurrampen. Het zijn slechts enkele thema's waar we dagelijks mee worden geconfronteerd. Emoties als ongeloof, angst, hoop, verbijstering, geluk, dreiging en woede verdringen elkaar in onze hoofden. Hoe gaan we daarmee om? Zonder neerslachtig, apathisch of depressief te worden? In de loop van mijn leven leerde ik af om onnodig te piekeren en mij zorgen te maken. Meestal verlopen dingen (verrassend) anders dan je hoopt of vreest. Piekeren en je zorgen maken lossen op zichzelf niets op. Je voelt je er alleen maar ellendiger door. Je hoofd blijft maar malen. Geen rust en slecht slapen. Een neer...

SEXBIERUM, 18 april 2025 - Morgen (19 april) is het precies zeven jaar geleden dat ik de diagnose leukemie kreeg. Een zeldzame en levensbedreigende vorm van bloedkanker:  Acute Myeloide Leukemie ' (AML). Mijn wereld stond op z'n kop. Wat nu? Wat wordt mijn toekomst? Zal ik deze ziekte overleven? Vandaag moest ik er even uit. Even wandelen. Mijn zinnen verzetten. Dit is elk jaar weer een confronterende periode. Een periode met gemengde gevoelens. Ik ben blij en dankbaar dat ik deze ziekte heb overleefd en zelfs ben hersteld. Dankzij een onbekende stamceldonor in het buitenland. Gevonden door Stichting Matchis . De stamcellen van deze donor redden mijn leven. Ik ben mij ervan bewust dat ik veel geluk heb gehad. Met de tijdige diagnose, met de uitstekende behandelingen in het MCL en UMCG, maar vooral ook met het vinden van een geschikte stamceldonor voor mij: een 100% match!!! Dat niet iedereen met acute leukemie zoveel geluk heeft als ik weet ik maar al te goed. In ...